W Polsce tradycyjne uroczystości związane ze świętem Bożego Ciała obejmują mszę świętą, po której następuje procesja do specjalnie zbudowanych na ten cel czterech ołtarzy. Przy każdym z ołtarzy odczytywany jest fragment jednej z czterech Ewangelii, opowiadający o Eucharystii. W uroczystej procesji biorą udział wierni, często ubrani w ludowe stroje. Dzieci posypują drogę procesji kwiatami, niesione są święte obrazy i śpiewane pieśni ku czci Najświętszego Sakramentu. Tak też było 26.05. 2016 roku. Procesja po Mszy św. na Rynku przeszła do kaplicy Miłosierdzia Bożego na os. Słonecznym, zatrzymując się przy czterech ołtarzach.
Pierwsza Komunia Święta to dla dziecka i dla jego rodziców szansa na przeżycie wielkiego święta miłości Boga do człowieka. Eucharystia wraz z komunią świętą jest niezwykłym darem Boga, który pragnie być pokarmem dla człowieka już tu, w wymiarze życia doczesnego. Los każdego z nas w dużej mierze zależy od tego, czym się karmimy na co dzień. Ważna jest zdrowa żywność dla naszego ciała, ale jeszcze ważniejsze jest to, czym karmimy nasz umysł i nasze serce. 8 maja 2016 roku w naszym kościele pierwszy raz do Stołu Pańskiego przystąpiło wraz z rodzicami 64 dzieci klas II.
W niedzielę Miłosierdzia 3.04. o godz. 18.00 młodzież i dzieci z naszej parafii wystawili spektakl o św. S. Faustynie. Scenariusz spektaklu napisała p. Danuta Hejmej i jest równocześnie reżyserem przedstawienia. Pomocy udzielili jej p. Ewa Zięba i p. Marek Zięba. Aktorzy w spaniały sposób ukazali postacie Jezusa, s. Faustyny, bł. ks. Michała Sopoćko oraz innych postaci zawartych w przedstawieniu.
3.04. 2016 roku w Kościele Powszechnym przeżywaliśmy Święto Bożego Miłosierdzia. Ta szczególna uroczystość jest jednocześnie dniem naszego odpustu parafialnego - dniem szczególnej łaski. Z tego też powodu w dniu dzisiejszym w naszym kościele mogliśmy uczestniczyć w podniosłej liturgii, którą była suma odpustowa. Naszym tegorocznym sumiastą i kaznodzieją odpustowym był ks. prałat Andrzej Liszka, kapłan bardzo zaangażowany w naszej diecezji, w dziedzinie propagowania kultu św. O. Pio.
To ostatni dzień przed Wielkanocą, siódmy dzień Wielkiego Tygodnia - okresu upamiętniającego śmierć na krzyżu Jezusa Chrystusa i jego zmartwychwstanie. Jednocześnie, jest to trzeci, ostatni dzień Triduum Paschalnego. Wielka Sobota to czas oczekiwania na Zmartwychwstanie. Od samego rana w Wielką Sobotę odbywa się adoracja Najświętszego Sakramentu złożonego do Grobu. Wierni oddają pokłon krzyżowi oraz odbywa się święcenie pokarmów. Wielkanoc zaczyna się już w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją liturgia światła. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał - wielką woskową świecę - symbol zmartwychwstałego Chrystusa.
To dzień męki i śmierci Chrystusa. Kościół rozmyśla nad męką swojego Pana i Oblubieńca, adoruje krzyż, wstawia się do Boga za zbawienie całego świata. Chrześcijanie zachowują post (tylko jeden posiłek do syta) i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Według dawnej tradycji Kościoła, tego dnia nie sprawuje się Eucharystii. W kościołach odbywają się nabożeństwa Drogi Krzyżowej i gorzkich żalów. Nie powinny one jednak przesłonić najważniejszej celebracji. Centralnym momentem dnia jest Liturgia Męki Pańskiej, którą sprawuje się ją zwykle wieczorem. Kiedy stajemy wobec Krzyża, na którym Jezusa Chrystus oddał życie za zbawienie świata, milczenie wydaje się bardziej stosowne od słowa. Dlatego liturgia Wielkiego Piątku jest pełna powagi, skupienia i ciszy. A swoją pełnię znajduje w adoracji Krzyża.
W kościołach parafialnych odprawia się w Wielki Czwartek tylko jedną msze świętą przez cały dzień. Jest to wieczorna Msza Wieczerzy Pańskiej. Jest ona pamiątką ostatniej wieczerzy, jaką Jezus spożył wraz ze swymi uczniami w przeddzień Jego męki i śmierci. Tego wieczoru biorąc do rąk chleb i wino przemienił je w swoje ciało i swoją krew, czyniąc z nich pokarm i napój, który ma nam towarzyszyć do końca świata. Ustanawiając w ten sposób sakrament Eucharystii, polecił apostołom, by w przyszłości czynili to na Jego pamiątkę. Tą wyjątkową celebracją rozpoczyna się święte Triduum paschalne, które jaśnieje jako szczyt całego roku liturgicznego. Z sakramentem Ciała i Krwi Pańskiej Jezus związał w sposób nierozerwalny posługę kapłańską. Właśnie podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowanej wieczorem w Wielki Czwartek, Kościół świętuje ustanowienie przez Jezusa tych dwóch sakramentów: Eucharystii i kapłaństwa.
Wielki Tydzień otwiera Niedziela Palmowa. Nazwa tego dnia pochodzi od wprowadzonego w XI w. zwyczaju święcenia palm. Liturgia bowiem wspomina uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, bezpośrednio poprzedzający Jego Mękę i Śmierć na Krzyżu. Witające go tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając: "Hosanna Synowi Dawidowemu". O uroczystym wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy piszą wszyscy czterej Ewangeliści. Samo to świadczy, jak wielką Liturgia Niedzieli Palmowej jest rozpięta między dwoma momentami: radosną procesją z palmami oraz czytaniem - jako Ewangelii - Męki Pańskiej według jednego z trzech Ewangelistów.
Rekolekcje Wielkopostne w obecnym roku przeprowadził ks. dr hab. Piotr Łabuda. Rozpoczęliśmy je Droga Krzyżową na cmentarz, aby połączyć się z tymi, którzy już stanęli przed Miłosierdziem Bożym. Czas rekolekcji to czas zatrzymania się na drodze życia, ale również spojrzenie w przód. Ksiądz Rekolekcjonista pomagał nam w tym ukazując piękno Słowa Bożego zawartego w Piśmie św.
