W Polsce tradycyjne uroczystości związane ze świętem Bożego Ciała obejmują mszę świętą, po której następuje procesja do specjalnie zbudowanych na ten cel czterech ołtarzy. Przy każdym z ołtarzy odczytywany jest fragment jednej z czterech Ewangelii, opowiadający o Eucharystii. W uroczystej procesji biorą udział wierni, często ubrani w ludowe stroje. Dzieci posypują drogę procesji kwiatami, niesione są święte obrazy i śpiewane pieśni ku czci Najświętszego Sakramentu. Tak też było 20.06. 2019 roku. Procesja po Mszy św. na Rynku przeszła do kaplicy Miłosierdzia Bożego na os. Słonecznym, zatrzymując się przy czterech ołtarzach.
Komunia św. jest spotkaniem z osobowym Bogiem pod postaciami Chleba i Wina. Obecnie-zgodnie z postanowieniem Konferencji Episkopatu Polski dzieci przystępują do Pierwszej Komunii św. w trzeciej klasie szkoły podstawowej. 12 maja 2019 roku w naszej parafii do Stołu Pańskiego przystąpiło 17 dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 1 i Prywatnej Szkoły Podstawowej w Starym Sączu. . Oto galeria zdjęć z tej Uroczystości.
28.04. 2019 roku w Kościele Powszechnym przeżywaliśmy Święto Bożego Miłosierdzia. Ta szczególna uroczystość jest jednocześnie dniem naszego odpustu parafialnego - dniem szczególnej łaski. Z tego też powodu w dniu dzisiejszym w naszym kościele mogliśmy uczestniczyć w podniosłej liturgii, którą była suma odpustowa. Naszym tegorocznym sumiastą i kaznodzieją odpustowym był ks. kanonik kapituły bocheńskiej Czesław Paszyński. Sumista a zarazem kaznodzieja kolejny raz ukazał nam wartość Bożego Miłosierdzia w naszej codzienności.
Wielki Piątek. To dzień męki i śmierci Chrystusa. Kościół rozmyśla nad męką swojego Pana i Oblubieńca, adoruje krzyż, wstawia się do Boga za zbawienie całego świata. Chrześcijanie zachowują post (tylko jeden posiłek do syta) i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Według dawnej tradycji Kościoła, tego dnia nie sprawuje się Eucharystii. W kościołach odbywają się nabożeństwa Drogi Krzyżowej i gorzkich żalów. Nie powinny one jednak przesłonić najważniejszej celebracji. Centralnym momentem dnia jest Liturgia Męki Pańskiej, którą sprawuje się ją zwykle wieczorem. Kiedy stajemy wobec Krzyża, na którym Jezusa Chrystus oddał życie za zbawienie świata, milczenie wydaje się bardziej stosowne od słowa.
To ostatni dzień przed Wielkanocą, siódmy dzień Wielkiego Tygodnia - okresu upamiętniającego śmierć na krzyżu Jezusa Chrystusa i jego zmartwychwstanie. Jednocześnie, jest to trzeci, ostatni dzień Triduum Paschalnego. Wielka Sobota to czas oczekiwania na Zmartwychwstanie. Od samego rana w Wielką Sobotę odbywa się adoracja Najświętszego Sakramentu złożonego do Grobu. Wierni oddają pokłon krzyżowi oraz odbywa się święcenie pokarmów. Wielkanoc zaczyna się już w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją liturgia światła. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał - wielką woskową świecę - symbol zmartwychwstałego Chrystusa. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: "Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega.
W kościołach parafialnych odprawia się w Wielki Czwartek tylko jedną msze świętą przez cały dzień. Jest to wieczorna Msza Wieczerzy Pańskiej. Jest ona pamiątką ostatniej wieczerzy, jaką Jezus spożył wraz ze swymi uczniami w przeddzień Jego męki i śmierci. Tego wieczoru biorąc do rąk chleb i wino przemienił je w swoje ciało i swoją krew, czyniąc z nich pokarm i napój, który ma nam towarzyszyć do końca świata. Ustanawiając w ten sposób sakrament Eucharystii, polecił apostołom, by w przyszłości czynili to na Jego pamiątkę. Tą wyjątkową celebracją rozpoczyna się święte Triduum paschalne, które jaśnieje jako szczyt całego roku liturgicznego.
Wielki Tydzień otwiera Niedziela Palmowa. Nazwa tego dnia pochodzi od wprowadzonego w XI w. zwyczaju święcenia palm. Liturgia bowiem wspomina uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, bezpośrednio poprzedzający Jego Mękę i Śmierć na Krzyżu. Witające go tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając: "Hosanna Synowi Dawidowemu". O uroczystym wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy piszą wszyscy czterej Ewangeliści. Samo to świadczy, jak wielką Liturgia Niedzieli Palmowej jest rozpięta między dwoma momentami: radosną procesją z palmami oraz czytaniem - jako Ewangelii - Męki Pańskiej według jednego z trzech Ewangelistów. W ten sposób Kościół podkreśla, że triumf Chrystusa i Jego Ofiara są ze sobą nierozerwalnie związane.
"Mój Chrystus Połamany" to powieść, która wnosi nadzieję, otwiera serce na łagodność i radykalizm Jezusa. Jej ogromną wartość odnajduję w niezwykle wrażliwej, serdecznej bliskości i szczerości Boga, do której mnie zaprasza. Rzeczywiście, Chrystus jest teraz bardziej mój, a ja jestem bardziej Jego. Ale to nie wszystko. Jeszcze bardziej jest "nie mój" - bo tak bardzo posyła by zanieść Go innym i dać Mu być z innymi. Jeśli Twoje życie nie jest idealne, jeśli jest w nim wiele słabości, grzechów, cierpienia i samotności, spotkaj proszę Chrystusa Połamanego. Z pewnością nie będzie podnosił głosu, nie ugasi knotka o nikłym płomieniu. Na pewno Cię nie złamie. On zawsze chce Ci podać swoją dłoń, pytanie tylko czy prawą czy lewą. On Cię po prostu kocha, takiego, jakim jesteś, bez względu na wszystko. Bez względu nawet na Swoją śmierć. Na śmierć źródła Życia.
W naszej parafii kilka grup kolędniczych nawiedzało nasze domy. Kolędowanie dzieci rozpoczęły od drugiego dnia Świąt Bożego Narodzenia. Zakończenie w Uroczystość Objawienia Pańskiego. Grupy kolędnicze przygotowała katechetka p. Ludwika Wójcik.
W tym dniu braliśmy udział w Orszaku Trzech Króli.
Pasterka to bardzo uroczysta msza święta odprawiana o północy, w nocy z 24 na 25 grudnia. Choć wybieramy się na nią późnym wieczorem w dniu wigilii, jest to już pierwsza Msza święta w dzień Bożego Narodzenia. Upamiętnia modlitwę i oczekiwanie pasterzy na narodzenie Jezusa, którzy jako pierwsi złożyli mu hołd. Tak jak w roku poprzednim Pasterka w naszej wspólnocie parafialnej miała wyjątkową oprawę, gdyż odprawiliśmy ją w naszym nowym kościele. Dla wielu z nas było to niezapomniane przeżycie tej nocy, w której świętowaliśmy Narodzenie Zbawiciela. Cała oprawa liturgii jak i wystrój kościoła pomógł przeżyć tę wyjątkową chwilę.
